In een recente casus heeft de Stichting Geschillenoplossing Automatisering (SGOA) zich in een arbitraal vonnis uitgesproken over de vraag of je het recht op opschorting en verrekening kunt uitsluiten in algemene voorwaarden.
In deze casus had een afnemer enkele overeenkomsten gesloten met een leverancier voor het leveren van software van twee webwinkels en het leveren van beheercapaciteit. Omdat de afnemer vond dat de leverancier niet conform de afspraken had gepresteerd, weigerde hij openstaande facturen te betalen. De leverancier stapt vervolgens naar de SGOA, die bevoegd is om over het geschil te oordelen.
Op de overeenkomsten zijn algemene leveringsvoorwaarden van de leverancier van toepassing verklaard, waarin een bepaling was opgenomen waarmee het recht op opschorting en het recht op verrekening worden uitgesloten.
Het recht op opschorting staat in artikel 52 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek:
Een schuldenaar die een opeisbare vordering heeft op zijn schuldeiser, is bevoegd de nakoming van zijn verbintenis op te schorten tot voldoening van zijn vordering plaatsvindt, indien tussen vordering en verbintenis voldoende samenhang bestaat om deze opschorting te rechtvaardigen.
Het recht op verrekening staat in artikel 127 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek:
Artikel 6:127 van het Burgerlijk Wetboek:
Wanneer een schuldenaar die de bevoegdheid tot verrekening heeft, aan zijn schuldeiser verklaart dat hij zijn schuld met een vordering verrekent, gaan beide verbintenissen tot hun gemeenschappelijk beloop teniet.
Een schuldenaar heeft de bevoegdheid tot verrekening, wanneer hij een prestatie te vorderen heeft die beantwoordt aan zijn schuld jegens dezelfde wederpartij en hij bevoegd is zowel tot betaling van de schuld als tot het afdwingen van de betaling van de vordering.
De bevoegdheid tot verrekening bestaat niet ten aanzien van een vordering en een schuld die in van elkaar gescheiden vermogens vallen.
De afnemer beroept zich in deze casus op dit recht op opschorting en verrekening, en weigert daarom zijn facturen te voldoen.
De arbiter bepaalt echter, dat beide bepalingen uit het Burgerlijk Wetboek “regelend recht” zijn, hetgeen betekent dat partijen hier in een overeenkomst van kunnen afwijken. In de algemene voorwaarden, die van toepassing zijn verklaard op de tussen partijen gesloten overeenkomsten, wordt de bevoegdheid van de afnemer tot opschorting en verrekening uitgesloten. Daarnaast stelt de arbiter, dat niet is gebleken dat de afnemer de leverancier in gebreke heeft gesteld, dat leverancier in verzuim is gebracht en dat de overeenkomst is ontbonden. De overeenkomsten zijn dus nog steeds van toepassing en daarmee ook deze bepaling. De arbiter bepaalt, dat de afnemer niet bevoegd is de betalingen van de facturen van de leverancier op te schorten, dan wel te verrekenen.
Voor het accepteren van algemene voorwaarden is het dus van belang om te beoordelen of er bepaalde rechten worden uitgesloten, dan wel anders worden ingevuld. In deze casus worden de middelen die een afnemer heeft om zijn leverancier bij de les te houden, behoorlijk beperkt. Wilt u dit soort situaties voorkomen, neem dan vrijblijvend contact met ons op.